Ovenschotel met courgette

In de stad (een halfuurtje rijden) is een Mzungu-markt. Het woord Mzungu is een titel voor alle blanken. De kinderen roepen het openlijk naar je op straat. De volwassen zeggen het achter je rug om. Als ze denken dat je het niet hoort. Leuk is het niet, want het voelt als een scheldnaam. Maar onze taalleraar heeft ons verzekerd dat het alleen maar goeds betekent. Heeft hier namelijk iemand een kip die veel eieren legt dan is het een Mzungu-kip. Heb je een koe die veel melk geeft dan noem je die Mzungu-koe. Het verwijst dus naar veel en goed. Dat geeft wel aan hoe de mensen ons als blanken zien en waardoor ik de naam dus nog steeds niet fijn vind.

 

Op deze Mzungu-markt komen bijna alleen Wazungu (meervoud van Mzungu). Dat heeft zijn redenen. De mensen hier eten namelijk elke dag ugali (soort aardappelpuree van mais) met bonen en spinazie. En samen met tomaten en aardappelen is dat ook zo'n beetje alle groenten die je hier op elke willekeurige markt kunt kopen. Maar als je uit het Westen komt dan is je geleerd dat gevarieerd eten gezond is. En ondertussen zijn we er ook aan gewend. Twee dagen achter elkaar hetzelfde eten is nij ons wel de max. Daarom koopt A dus elke week onze groenten op de Mzungu-markt. De keuze is erg afhankelijk van het seizoen. Op dit moment is zijn er boontjes, broccoli, worteltjes, spinazie, bonen en sla. Er liggen zelfs bloemkooltjes uit Nederland!

 

Vorige week liet ik A een courgette kopen. Mijn nichtje had daar eens een vegetarische schotel mee gemaakt en dat was een aanrader. Maar behalve de courgette waren behoorlijk wat andere producten uit het recept niet te krijgen. Dus ging ik op zoek naar een passende maaltijd. Ik kwam uit op ovenschotel met courgette. Die stond gister op het menu. Lekker!

Ik maakte hem zo:

 

Eerst schilde ik zo'n 7 kleine aardappelen en sneed deze in plakjes. Zette ze in een pan op het vuur. Die moesten 8-10 minuten koken dus daar had ik voorlopig geen omkijken naar. Toen bakte ik een half uitje en 300 gram gehakt rul en voegde ik peper, zout en oregano toe. Er kunnen vast nog meer kruiden bij, maar dit was wat ik op het moment in het kastje had staan. Ik moet trouwens mijn voorraadje kruiden nodig aanvullen want hier verkopen ze geen zakjes in de winkel waar je met een beetje water een lekkere saus van kunt maken.

Ondertussen waste ik de courgette en de twee tomaatjes grondig (alles is hier van de buitenkant nogal vies) en sneed ik het eerste stuk van de courgette (1/3) in plakjes. De rest (2/3) sneed ik in blokjes. Bij de tomaat sneed ik de boven- en onderkant in blokjes en het midden in plakjes.

 

De tomaat- en courgetteblokjes deed ik bij het gehaktmengsel. Het zou een beetje moeten gaan pruttelen door het vocht van de tomaatjes, maar dat gebeurde niet. Dus voegde ik wat water toe. Liet het vervolgens vijf minuten zachtjes doorkoken. Ik stak de oven aan om voor te verwarmen.

Ik besmeerde de vorm met boter. Hier kunnen we alleen Blue Band kopen en daar doen we echt alles mee. Voor op brood, om in te bakken, mee te koken en voor taarten en koek. Gaat prima. Het insmeren doe ik altijd met een kwastje (meegenomen uit Nederland bij mijn favoriete winkel). Toen ik nog in Nederland woonde deed ik het altijd met mijn vingers maar dit is veel makkelijker! Gek dat je eerst in een ander land moet wonen voordat je jezelf bepaalde gemakken toestaat.

De aardappelschijfjes waren inmiddels klaar. Legde de helft op de bodem, deed het gehakt-tomaat-courgette mengsel erover en bedekte het met de overige schijfjes. 

Toen legde ik de courgette- en tomatenplakjes eroverheen en bestrooide het geheel royaal met geraspte kaas.  

Toen 20 minuutjes in de oven. Ik kan je niet vertellen op welke stand want dat wordt op mijn oventje niet aangegeven. Ik denk dat het zo'n 200 graden is.Toch lukt bijna alles wat ik bak. Ik ga gewoon af op mijn ogen en mijn neus. Bij dit gerecht lette ik vooral op de kaas, die moest goed gesmolten zijn. 

 

Terwijl het in de oven stond keek ik even snel bij ons kleintje dat heerlijk lag te slapen op ons bed. Voor haar middagslaapje leg ik haar altijd op ons eigen bed omdat het zo lekker koel is op onze kamer en ons matras niet zo zweterig is. Haar eigen matrasje is van schuim en dat is al snel te warm.

Precies toen het klaar was kwam A thuis. Dus snel aan tafel en proeven. A en ik vonden het erg lekker! A had s' middags in een eettentje langs de weg gegeten en daar had hij een bord vol ugali, bonen en spinazie gehad. Hij zat dus nog best vol. Dat vond ik geen probleem want het prakje at ik de volgende dag lekker op!