Onze ergste 'power cuts', zoals wij ze noemen, hebben we geloof ik wel gehad. Gedurende de maanden augustus, september en oktober hadden we bijna niet één dag stroom. s 'Nachts wel, dus konden we dan onze laptoppen en accu's opladen. Dat was best pittig. Want zo'n power cut zorgt voor flink wat irritaties en 'wat nu?' momentjes. Bijvoorbeeld:
De wasmachine die vrolijk staat de draaien en er opeens mee ophoudt. Natuurlijk midden in het wasprogramma waardoor de was de hele verdere dag staat te weken in een laagje bruin water.
Met ingezeepte haren onder de douche staan als die uitvalt. Ieks! Het water is dan echt steenkoud omdat het uit een diepe waterput komt.
Als je net dat belangrijke mailtje wilt versturen en de modem houdt er opeens mee op. Of het Skype gesprek met je moeder, waar je de hele week al naar uit kijkt, kan opeens niet doorgaan.
Gelukkig is deze power-cut-nachtmerrie over en dus sloegen we afgelopen zaterdag, vol goede moed, vlees en brood in voor de hele maand. Hups, de vriezer in. En ja hoor, maandag was weer een power cut dag. Balen! Deze keer waren we echter wel voorbereid en hadden we de vriezer tot de helft toe gevuld met plastic flessen water waardoor het daarbinnen toch behoorlijk koud is gebleven.
Sinds drie weken is het weer hier zo raar. Het ene moment is een luchtig zomerhemdje nog te warm, maar vervolgens is het vijf minuten later opeens heel kil door een plotselinge stortbui. Dus lijden we allemaal aan Nederlandse ziektes als snotneuzen, keelpijn en koorts.
Gisteravond kreeg Carolien flink koorts. Wat was ik blij met mijn meegebrachte zetpilletjes uit Nederland! Die doen goed hun werk en dus staat ze nu alweer de fotoboeken uit de kast te trekken. Ik zal erbij!
