Blikjes en bakjes

We wonen nu bijna twee maanden in ons nieuwe huis. Toen we voor het eerst de drempel over stapten was het echt wel even wennen. Een nieuw huis is altijd kaal en leeg, maar ik ontdekte al heel snel dat het voorlopig ook wel zo zou blijven. Je stapt hier niet zo de Hema binnen om alles in te slaan wat je nodig hebt.
Eenmaal aangekomen op de markt in de stad stond ik versteld van alles wat er wordt aangeboden. En tegelijkertijd was ik teleurgesteld aan het gebrek aan spullen. Hier koopt iedereen hetzelfde en het assortiment wordt niet elk half jaar vervangen. Ook is het grootste deel van spullen gemaakt van plastic. Er zit nog wel enige variatie in de kleur: knalrood, knalblauw of knalgroen.

Misschien kun je dus wel begrijpen hoe blij ik ben als het blikje van de koffie leeg is. Of het boterbakje. Terwijl ik het laatste beetje eruit schep ben ik al druk bezig in mijn hoofd alle opties langs te gaan waar ik dit blikje voor kan gebruiken. Ik wil wel graag een bloembakje maken, maar ik heb ook een pennenblik nodig. Of zal ik er de linten in opbergen? Als ik eenmaal heb besloten tot welk nut het voorwerp gaat dienen begint de leukste fase: het opleuken. Plastic eromheen van een plastic tas die ik bij een marktkraampje kreeg (in een onverwacht leuk patroontje). Of papier met een plakrandje eromheen. Of misschien dat stukje stof van de blouse waar een vlek in zit.

Als dan eindelijk mijn creatie klaar is wacht ik vol ongeduld tot A. thuiskomt om vol trots te laten zien wat ik nu weer heb gemaakt met beperkte middelen. En gelukkig is hij een trouwe bewonderaar.

Een havermoutblikje is een bloemenbakje geworden. Het stekje kreeg ik van een collega. Hopelijk zijn de andere havermoutblikken ook snel leeg.

 

Twee koffieblikjes veranderden in houders voor het kookgerei.