Mijn Modder Meisje

Kindjes met zanderige handjes en modderstrepen op de wangen. Toen Carolien nog niet was geboren en ook toen ze nog wat kleiner was, vond ik dat vreselijk. Waarom maakten die moeders hun kinderen niet schoon? Waarom lieten ze het toe dat hun kids binnen een paar minuten veranderden in varkentjes?

Maar kleine baby's worden groter...
Mijn eigen lieve kleine meid is namelijk veranderd in een echt modder kindje. Alles wat ze tegenkomt gaat richting haar mond en hele handen vol zand worden overal op uitgesmeerd, het liefst op zichzelf natuurlijk. Buiten spelen vindt ze heerlijk. Het is hier veel stoffiger dan in Nederland en onze veranda is altijd bedekt met een laagje zand. Na een kwartiertje buiten spelen zijn haar kleren dan helemaal bruin.

Toch maak ik haar niet telkens schoon en houd ik haar ook niet binnen zodat ze schoon blijft. Waarom? Omdat ik zie hoe ze ervan geniet. Die grote glimlach op haar gezicht als ze achter een mier aankruipt. Haar horen protesteren als het gras haar kin kriebelt.

En omdat ze ervan leert. Na een grote hap zand proeft ze zelf dat dit geen lekker hapje fruit is en probeert ze haar mond leeg te halen. Als de mier haar bijt weet ze dat ze die de volgende keer niet meer op moet pakken. En ze leert dat sommige dingen gevaarlijk zijn. Zo weet ze nu dat ze alleen het trapje af kan gaan als mama naast haar zitten om haar op te vangen als het fout gaat. 

Heerlijk om dit allemaal te zien! En al die vieze handjes en vuile kleertjes? Dat vind ik niet erg meer. Ik ben nu ook zo'n moeder geworden :-)